Apostoł Jan wspomina w swoim liście o trzech aspektach, których w człowieku nie znosi Bóg. Jest to pożądanie, chcenie i duma. Jak na nie patrzy Pan Bóg? Czy rzeczywiście na nic nie możemy spoglądać z uwagą? Ani nie wypada nam spełniać swych ambicji? Czy właściwe mamy myślenie o tych aspektach? Czy istnieje rodzaj pożądania które przystoi chrześcijaninowi? Rzecz którą ze spokojnym sumieniem może chcieć? Bądź osiągnięcie dzięki któremu wypnie swoją pierś bez popadania w pychę?