Historia z Łk 13,22-27, Mt 7,15-23 jest dla nas wielu wierzących, ostrzeżeniem, alarmem byśmy poważnie podchodzili do sprawy naszego zbawienia, byśmy z drżeniem je sprawowali i mieli bojaźń przed Bogiem. Dlaczego? Jest napisane, że „wielu będzie chciało wejść, ale nie będą mogli”, to znaczy, że wielu do ostatniego swojego dnia, będzie żyło w przekonaniu, że idzie spotkać się z Panem i jest „Jego umiłowanym” dzieckiem. Wielu będzie zaskoczonych gdy stanie przed Jezusem i usłyszy „nigdy Cię nie znałem”.

Na jakiej podstawie uważasz, że dostaniesz się do Królestwa Niebieskiego? Dlatego, że przeżyłeś z Bogiem coś 20lat temu? Dlatego, że jesteś z rodziny wierzącej, a może dlatego, że chodzisz do zboru i jesteś dobrym człowiekiem? Może Twoja pycha podpowiada Ci, że Bóg „na pewno Cię przyjmie, Ciebie miałaby nie przyjąć? On jest taki łaskawy”? Co jest Twoim wyznacznikiem? Przez co prześwietlasz swoje życie? Słowo mówi „po owocach ich poznacie” – czy wydajesz owoce godne upamiętania i naśladowania Chrystusa? Czy zapierasz się siebie i idziesz wąską drogą? A może jesteś tak pewny siebie, że zapomniałeś, że Jezus nie przyszedł do sprawiedliwych? Czy nie zapomniałeś, że chrześcijaństwo to nie tylko „zostanie” dzieckiem Bożym, ale i bycie Jego naśladowcą, solą i światłem, że to trudy i doświadczenia? Czy nie jest Ci za łatwo i przyjemnie? Może to efekt chodzenia na szerokiej drodze? Brak wzrostu, zmiany postępowania, pokory i uniżenia. Pycha, zazdrość i zniszczenie to jest w życiu tych, którzy idą na zatracenie. Co oznacza powiedzenie, że złe drzewo nie wydaje dobrych owoców? Jak wypełniasz wolę Ojca? Jest to coś więcej niż „Alleluja” podczas nabożeństwa i ciągłe powtarzanie „Bóg jest łaskawy, Bóg mnie rozumie”? „Położyłem dziś przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierz przeto życie, abyś żył (…)”.