Cechą charakterystyczną dla nas wierzących powinna być postawa uniżenia. Postawa, dziś tak niepopularna i niedoceniana musi istnieć w nas, byśmy mogli liczyć na błogosławieństwo Boże. Żyjąc w świecie pełnym rywalizacji, wywyższania siebie i swoich osiągnięć jest to trudne, ponieważ nieraz nie zauważamy nawet jak upodabniamy się do tego świata i wnosimy się w pychę, nie badając siebie zakładamy, że “przecież jestem pokorny!”.

Czym jest uniżanie się? Czy myślisz o innych lepiej, niż o sobie ? Czy uważasz że to Słowo jest do Ciebie czy może do brata, którego nie lubisz? Czy przypadkiem nie spoglądasz z pychą na Twoją społeczność? Czy bez pokory istnieje prawdziwe życie chrześcijańskie? Czy uważasz, że zawsze wszystko jest z Tobą w porządku? Czy ustępujesz i nie domagasz się swych racji za wszelką cenę? Jak być pokornym w świecie gdzie nie ma na nią miejsca? Jak reagujesz na krytykę?

Czy potrafisz jeszcze uniżyć się przed Bogiem i przyznać się do swej słabości? Kto jest główną postacią w Twoim życiu? Ty czy Jezus? Kto jest dla Ciebie najważniejszy? W jakim stopniu czerpiesz przykład z Pana Jezusa? Czy uczulony jesteś na pychę czy spokojnie godzisz się z nią w swoim życiu?