Jubiler obracał kamień w swoich dłoniach, pocierał go, wąchał go i badał ostrożnie w polaryzującym świetle. Nie chciał kupić fałszywego kamienia. Dziewczyna czekała cierpliwie. Nie miała pojęcia, że jej kamień będzie przedmiotem tylu badań!

– Jest prawdziwy, mówię panu, dużo za niego zapłaciłam.

Jubiler spojrzał i pokręcił głową.

– Przykro mi to słyszeć, bo to nie jest prawdziwy bursztyn. Spójrz na niego pod światło.

Trzymał go w świetle ultrafioletowym. Spojrzała na kamień. Wyglądał całkiem normalnie.

– Kiedy obrócisz i zbadasz go w świetle, nie zobaczysz tęczy. Widzisz ją?

– Nie , no i co z tego? –  Dziewczyna podkręciła głową.

– Prawdziwy bursztyn ma wygląd mieniący w polaryzującym świetle. Przykro mi, ale to nie jest prawdziwy bursztyn. Światło nie kłamie.

Dziewczyna skryła twarz w swoich dłoniach.

– Dlaczego nie zbadałam kamienia zanim zainwestowałam prawie wszystkie oszczędności?

“Którzy byli szlachetniejszego usposobienia niż owi w Tesalonice; przyjęli oni Słowo z całą gotowością i codziennie badali Pisma, czy tak się rzeczy mają.” Dz.Ap.17:11

“Wszystkiego doświadczajcie, co dobre, tego się trzymajcie.” 1Tes.5:21

pastor Krzysztof Wójcik