Dzieje Apostolskie cz.6 – W imieniu Jezusa Chrystusa

Sformułowanie „w imieniu Jezusa Chrystusa” będące często zakończeniem modlitwy, jest dziś niestety niezrozumiane przez wielu chrześcijan. Jest traktowane zabobonnie, wypowiadane jak magiczna formułka, w której każda literka a nawet sposób czytania ma znaczenie bez których regułka nie ma znaczenia. Jaka treść jest zawarta w imieniu, czy też tytule „Jezus Chrystus”? W co wierzymy?
Dlaczego Syn Boży akurat został nazwany Jezusem Chrystusem? Co oznacza, że imię to należy do tzw. imion teoforycznych? Co oznaczało powoływanie się na „Imię”? Jaki ma to związek z Żydami?
Co mamy w „Imieniu Jezus”? Czy to imię jest wyjątkowe? Czy „Chrystus” wskazuje na boskość”? Kiedy możemy mówić, że czynimy coś w „Imieniu Jezusa”? Co oznacza, że chrzcimy w „Imieniu Jezusa”? Czy bez tego sformułowania chrzest jest nieważny? Czy to sformułowanie jest konieczne przy każdej modlitwie, czynie, cudzie? Co oznacza, że w „Imieniu” jest nasze zbawienie? Jeżeli mówiono o „Imieniu” musiano dodawać „Jezus”? Jaką rolę odgrywało to słowo „Imię”? Co to znaczy, że Jezus objawił jak brzmi Imię Boga skoro Żydzi znali je już wcześniej? Dlaczego apostołowie posługiwali się sformułowaniem „W imieniu Jezusa Chrystusa”?