Dzień czwarty

„Potem rzekł Bóg: Niech powstanie…i tak się stało…I widział Bóg, że to było dobre” 1Moj1:6, 9-10

Twierdzi się, że są uderzające podobieństwa pomiędzy mitami stworzenia Bliskiego Wschodu (epos babiloński „Enuma Elisz”), a biblijnym opisem stworzenia w 1Moj1.  To co uderza w tych opisach, to nie podobieństwa, ale różnice. Używając opisu babilońskiego, Biblia krytykuje i podważa całą jego teologię. W babilońskich mitach bóstwa są amoralne i kapryśne, kłócą się i walczą ze sobą. Marduk, najdurniejszy z bogów, atakuje i zabija Tiamat, matkę bogów. Następnie dzieli jej ciało na pół, jedna część staje się niebem, a druga ziemią. Jaka ulga móc zwrócić się do etycznego monoteizmu Genesis 1, gdzie wszystko jest poddane jednemu prawdziwemu Bogu. Księga Objawienia mówi, że cała cześć nieba koncentruje się na Stwórcy:

Godzien jesteś Panie i Boże nasz, przyjąć chwałę i cześć, i moc, ponieważ Ty stworzyłeś wszystko, i z woli  twojej zostało stworzone, i zaistniało. Obj.4:11

Naukowcy kontynuują badanie pochodzenia, natury i rozwoju Wszechświata. Nam, mówiąc teologicznie, wystarczy wiedzieć, że Bóg stworzył wszystko. Dlatego mamy te poetyckie powtarzania, że Bóg powiedział… i było dobre. Dlatego cieszmy się ze wszystkiego.

„Bo wszystko, co stworzył Bóg, jest dobre, i nie należy odrzucać niczego, co się przyjmuje z dziękczynieniem” 1Tym.4:4

Do poczytania: Jer.10:12-16.

pastor Krzysztof Wójcik