List Jakuba jest znakomitym testem wiary dla ludzi wierzących. Jest jak lustro, w którym się przeglądamy i możemy poddać samych siebie ocenie. Jakub podejmuje polemikę o tym, czym jest przyjaźń ze światem i na czym polega? Kim jest przyjaciel świata a kim jest przyjaciel Boga? W którą stronę my się skłaniamy, o czym świadczą nasze czyny? Czym charakteryzuje się miłość do świata a co cechuje człowieka miłującego Boga? Kto jest nieprzyjacielem Bożym? Czy ja jestem nieprzyjacielem Bożym? Czy Jakub mówi o ludziach wierzących, będących w Kościele, czy może o kimś innym? Czy wystarczy tylko nazywać się chrześcijaninem by czuć się bezpiecznie? Czy można być w Kościele a ponad wszystko cenić świat? Czy możliwym jest, aby człowiek wierzący pozostawał zaangażowany w sprawy tego świata? Czym właściwie jest „świat”? Co to znaczy „być wrogiem Boga”? Jakie zagrożenia wynikają z nawiązania bliskiej relacji ze światem? Dlaczego przyjaźń ze światem jest wrogością wobec Boga?

Z drugiej strony, jak stać się przyjacielem Bożym? W jaki sposób skutecznie przetestować swoją wiarę i sprawdzić co jest w naszym sercu? Czym różni się upadek, potknięcie, od działania wynikającego z umiłowania świata? Czym jest prawdziwa pobożność, mająca znaczenie przed Bogiem? Dlaczego spotykają nas nieprzyjemności gdy decydujemy się miłować przede wszystkim Boga? Co zyskujemy dzięki pojednaniu przez doskonałą ofiarę Jezusa? Dlaczego warto zupełnie poświęcić się Bogu?

Co jest źródłem konfliktów i podziałów pomiędzy ludźmi w Kościele? Z jakiej przyczyny zazdrościmy, szukamy „swego”, walczymy o „swoje”? Dlaczego jesteśmy świadkami ścierania się dwóch rzeczywistości także w zborze? Skąd wynika dążenie człowieka do realizowania cielesnych pragnień i ciągła niemożność ich zaspokojenia?