Księgę Proroka Joela możemy odczytywać na dwa sposoby- jako dosłowny opis wydarzeń oraz jako alegorię do tego, co dzieje się w naszym życiu. W 1 Rozdziale napotykamy opis wroga z północy, wielkiego wojska szarańczy, pożerającego wszystkie plony. Jakie rzeczywiste wydarzenia są chowają się pod tymi symbolami? Jak możemy te metafory odnieść do naszego życia? Do kogo należy to wojsko, czyim rozkazom podlega, kto je wysyła? Jakie znaczenie jest ukryte w postaci szarańczy?

Co się dzieje, gdy nie pokutujemy i nie słuchamy Bożego Słowa? Czemu nieraz musimy zderzać się z nawałem przeciwności? Dlaczego nieraz mamy wrażenie, że nasze życie zostało spustoszone jak przez szarańczę? Co jest przyczyną zniknięcia nadziei i pojawieniu się lęku przed tym, co przyniesie przyszłość? Dlaczego towarzyszy nam poczucie żalu, smutku, braku radości z życia? Czy możliwym jest, byśmy byli ciemiężeni przez Boga? Jakie są skutki zapominania o Panu, o Jego świątyni? Co się dzieje, gdy skupieni na sobie zapominamy o tym, co Boże? Jaki jest nasz stan, czy cieszymy się Panem, czy utrzymujemy z nim bliską relację, czy ważne jest dla nas by mu służyć? Czy wystarczy dobrze znać doktrynalnie Pismo, rutynowo uczęszczać do zboru, czy może potrzeba czegoś więcej?

Z drugiej strony, czy jest możliwym odbudować ruiny naszego życia? Jak tego dokonać, jak znaleźć ponownie Boga, jak ożyć, zostać uzdrowionym duchowo? Jak może zostać przywrócony nam pokój, uzdrowiona nasza dusza? Dlaczego tak ważna jest nasza pokuta? Dlaczego istotnym jest, by nawrócić się do Boga całym swoim sercem, przypomnieć sobie, czym charakteryzowała się nasza pierwsza miłość? Czy możemy liczyć na to, że Ojciec przywraca dziedzictwo i dni, które zostały zmarnowane, a stratnym zawsze pozostaje tylko wróg?