PIERWSZY ZBÓR W GDYNI

KOINONIA

07/01/2021
O darach z 1Kor 12 i 14

         Paweł oferuje trzy kluczowe przykłady darów, które podkreśla w swoim liście: proroctwa, języki i wiedza (1Kor.13: 8-10) Od 1Kor 1:5 widzimy, że Koryntianie wysoko cenili wiedzę wraz z mową (1:5). Ich kultura czyniła ją atrakcyjnym darem: reszta Koryntu wysoko ceniła filozofię („mądrość”) i retorykę (oratorium). Ale czy w Koryncie, czy dla nas dzisiaj, zwłaszcza dla tych z nas, którzy nauczają innych, kochanie innych liczy się bardziej niż przechwalanie się wiedzą teologiczną (8:1-3, 7, 10-11). Jeśli wykorzystamy naszą wiedzę, aby pokazać uczniom, jak inteligentni jesteśmy, aby sprawić, by czuli się gorsi, a co najgorsze, żeby sprawić, że te małe dzieci się potkną, nadużywamy naszego daru. Ludzie zastanawiają się nad znaczeniem „słowa wiedzy” w 1Kor 12,8. Tradycja, która powszechnie pojawia się w kręgach charyzmatycznych, polega na tym, że dotyczy ona specjalnej wiedzy o czyjejś chorobie, grzechu lub tym podobnym. Z pewnością Bóg może to zrobić, a ten rodzaj wglądu pojawia się w wielu biblijnych przykładach. Częściej jednak Biblia przedstawia to jako wyraz proroctwa. „Słowo wiedzy” w 1 Kor 12:8 używa tych samych greckich słów co „mowa” i wiedza w 1:5, i prawdopodobnie odnosi się do mówienia w sposób zrozumiały (związany z darem nauczania; 12:28-29; 14:6) . Nie śmiemy się chwalić tym darem, bo pewnego dnia przeminie. Kiedy Jezus powróci, nie będę już nauczycielem; wszyscy poznają Pana w równym stopniu (por. Jr 31, 34). Teraz mam dar służenia ciału Chrystusa, ale to nie jest moja wieczna tożsamość. Zawsze będę jego synem. Miłość jest wieczna.

         Uzdrowienie (1Kor 12: 9, 28, 30) służy ciału, jest to oczywiste. Chociaż mogą nachodzić na siebie uzdrowienie i znaki. Uzdrowienia różnią się od „znaków” (dominujących w Ewangeliach i Dziejach Apostolskich), których głównym celem jest ewangelizacja. Uzdrowienia mogą być, ale w przeciwieństwie do znaków nie muszą być dramatyczne; jeśli osoba odzyskuje zdrowie stopniowo lub dzięki pomocy medycznej, nadal dziękujemy Bogu za odpowiedź na naszą modlitwę. Niektóre problemy hamowały ten dar w Koryncie. W zborze podzielonym przez klasę społeczną i arogancję, ten dar został zablokowany przez nieumiejętność rozpoznania ciała Chrystusa (11:29), pozwalając tym samym na wiele chorób (11:30).

         Kiedy modlimy się o uzdrowienie, powinniśmy modlić się z ufnością do Pana, który cieszył się z przywracania zdrowia ludziom, kiedy był na ziemi. Niemniej jednak wielu z nas zna czasy, w których ludzie modlą się o uzdrowienie i nie doświadczają tego (choć zazwyczaj otrzymują jakieś błogosławieństwo). To nie jest nowe doświadczenie.

         Biblia wspomina o niektórych, którzy nie zostali uzdrowieni, traktując to tylko jako stan tymczasowy, ponieważ jest to zwykły stan rzeczy, gdy Bóg nie działa w szczególny sposób przez swój lud. Paweł miał jakąś słabość cielesną, gdy służył w Galacji (Ga 4,13), a Epafrodyt, chociaż przeżył, był chory, bliski śmierci, zanim wyzdrowiał (Flp 2:27). Paweł musiał opuścić Trofim w Milecie, ponieważ był zbyt chory, by podróżować (2Tm 4,20). Elizeusz zmarł z powodu choroby (2Krl. 13:14), Jezus uznał uzdrowienia za przedsmak królestwa (por. Mt 12, 28 // Łk 11, 20).

         Tak więc, gdy Jan Chrzciciel pyta, czy Jezus jest rzeczywiście spodziewanym zwiastunem królestwa, Jezus odpowiada, odwołując się do jego czynów, uzdrowień i głoszenia dobrej nowiny ubogim, co sygnalizuje obiecaną przyszłą odnowę (Mt 11:5,  Łuk. 7:22, Iz 35:5-6; 61:1). Ale nie mamy jeszcze pełni królestwa. W ten sposób nawet córka Jaira, Łazarz lub inni, którzy powstali z martwych w Nowym Testamencie, ponownie umarli. Uzdrowienia w tym życiu są z definicji tymczasowe, ponieważ oczekujemy naszych zmartwychwstałych ciał. Większość dziewiętnastowiecznych ludzi wiary, bez względu na to, jak często zostali uzdrowieni, nie chodzą już wśród nas. Ale kiedy Bóg kogoś uzdrawia, jest to błogosławieństwo dla nas wszystkich, przypomnienie o Jego obietnicy dla nas całkowitego uzdrowienia nas samych i nowego nieba i nowej ziemi.

         Paweł podchodzi do języków z nieco innego punktu widzenia niż Dzieje Apostolskie (Dz 2:4; 10:46; 19:6). W Dziejach Apostolskich Łukasz przedstawia symboliczną wartość języków jako znak, że Bóg upoważnił swój kościół do przemawiania za niego międzykulturowo. Paweł, przeciwnie, wyjaśnia funkcję języków dla kongregacji i dla prywatnej modlitwy. Kiedy Paweł modli się językami, jego duch się modli; jego umysł nie jest zaangażowany. (Czasami modlę się językami, robiąc coś innego moim umysłem). Języki komunikują się na innym poziomie; z głębi serca nasz duch komunikuje się na poziomie afektywnym (uczuciowym), omijając niektóre z naszych mechanizmów obrony psychicznej. Uważam, że pomaga to rozwiązać niektóre problemy, których nawet nie jestem świadomy. Ale kiedy komunikuję się z Bogiem – Bóg to rozumie – nie komunikuję się z innymi, chyba że zostanie to zinterpretowane na zgromadzeniu. Aby zbudować ciało; kiedy języki są adresowane do całego kościoła, należy je połączyć z interpretacją. Najważniejsze w zgromadzeniu jest budowanie innych, więc proroctwo jest ważniejsze, chyba że języki będą interpretowane. Ta sama zasada dotyczy każdego rodzaju mowy: jeśli nauczam, lepiej upewnić się, że wykorzystam swój czas, aby zaspokoić potrzeby ludzi, a nie tylko popisać się (to znaczy, mądrze byłoby być przygotowanym, a nie tylko marnować czas wszystkich).

         Paweł wzywa nas do szukania darów (1Kor 12:31; 14: 1,12). Widząc potrzeby, możemy modlić się o dary, aby zaspokoić te potrzeby. Możemy szukać proroctwa (14: 1, 39), ponieważ buduje ono ciało (przynajmniej tak powinno być w kościołach, które dają miejsce na wysłuchanie co Bóg chce powiedzieć. Im większy kościół, tym więcej ograniczeń niezbędnych do utrzymania wszystkiego w porządku podczas zgromadzenia). Podobnie, możemy modlić się o dar uzdrowienia, ze współczucia dla potrzeb innych, tak jak Jezus uzdrowił ze współczucia. W końcu chodzi o to, że musimy użyć darów, aby służyć sobie nawzajem. Wniosek Pawła do tych rozdziałów na temat darów duchowych jest dla nas ważny (1Kor 14:39-40 EIB):

„Tak więc, bracia moi, gorąco pragnijcie prorokować i językami mówić nie przeszkadzajcie; a wszystko niech się dzieje godnie i według porządku”.

pastor Krzysztof Wójcik

0 komentarzy

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Myśl dnia

Przestań koncentrować się na tym jak zestresowany/a jesteś i pamiętaj jak ubłogosławiony/a jesteś

Księga Kapłańska

Księga Kapłańska to jeden wielki zbiór praw dla ludu wybranego. Mówi o konieczności składania ofiar a także o wyjątkowości Izraela, polegającej na jego...

Dzieje Apostolskie cz.5 – Byli razem i mieli wszystko wspólne

„I mieli wszystko wspólne”. W oparciu o ten fragment wielu ludzi pragnie narzucić pogląd, że komunizm czy socjalizm są systemami politycznymi, które podobają...

Dzień czwarty

„Potem rzekł Bóg: Niech powstanie...i tak się stało...I widział Bóg, że to było dobre” 1Moj1:6, 9-10 Twierdzi się, że są uderzające podobieństwa pomiędzy...

Punkt zwrotny

Serdecznie zapraszamy na transmisję nabożeństwa, która odbyła się 10 kwietnia 2022.  Kazanie wygłosił Arkadiusz Bartoszyński: "Punkt zwrotny".

Przyjaciel – agape na sterydach

„Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego; lecz nazwałem was przyjaciółmi, bo wszystko co słyszałem od Ojca mojego, oznajmiłem wam.”...

Przyjaźń Boga – Duch Święty cz.5

W jaki sposób można znaleźć i poznać Boga? Czy jest on Bogiem odległym, niedostępnym, do którego niemożliwym się zbliżyć, czy może jest Bogiem bliskim „na...

Czy jestem za stary by się ponownie narodzić?

Jana 3:4 Wydaje się, że coś w Bożym Narodzeniu przywraca nam młodość. O tej porze roku doświadczamy małego dziecięcego cudu. Jakie to byłoby smutne, gdybyśmy...
Zachowaj wiarę do końca

Zachowaj wiarę do końca

Ileż to przeciwności stało na drodze każdego wierzącego na przestrzeni swoich lat. Wielu z nich poddało się, umiłowało świat i nie ma już ich przy Panu. Jak...

Linijka po linijce – jak dążyć do doskonałości

Skoro jest to czas zadumy, rozważmy piękny hymn, który jest w liście do Filipian 2:6-11. "Który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy...

Być błogosławieństwem dla innych

W historii o rozmnożeniu chleba czytamy o cudzie, o tym jak Pan Jezus mówi „daj mi to co masz, a ja to wykorzystam”. Czytamy o czymś co jest sprzeczne z...

Święto Pańskie cz.4 – “Święto Pesach”

Na wiosnę wracamy do świąt podanych w Starym Testamencie, które zostały ustanowione przez Boga. Mimo, że nie musimy ich przestrzegać , to jednak ich znajomość...

Zapraszamy

DO NASZEGO ZBORU

Share This
0:00
0:00

Ta strona internetowa używa Polityka prywatności i plików cookies aby dać ci jak najlepsze wrażenia.