Obecnie jedno z najpopularniejszych imion męskich to Jakub, a żeńskich Lena. Rodzice obierając dane imiona dla swych pociech biorą pod uwagę szereg czynników decydujących. Zazwyczaj jest to kwestia ładnego brzmienia, toż musi ono pasować do nazwiska, nie być obciachowe i staromodne by dziecko nie wstydziło się przedstawić, że imię ma po pradziadku. Zapewne żaden z rodziców (pewnie za wyjątkiem wierzących) nie myśli o tym, zwłaszcza w Polsce, że dane imię jest znaczeniem, przynajmniej w kulturze żydowskiej. Zatem imię “Jakub” czyta się “ten, którego Bóg ochrania”, więc kiedyś tak też myślano o właścicielu tego imienia. Sens był niezwykle istotny, wszakże sam Pan przedstawił się swym imieniem “Jestem, który jestem”.

Podczas gdy w naszej kulturze imiona nie mają specjalnego znaczenia to czy możemy pozwolić sobie na nie przywiązywanie do nich wagi, a konkretnie do jednego imienia – Pańskiego? Czy imię Boże wciąż ma wielką rangę, której nie wolno zaniżać? Czy powinniśmy szanować imię Pana?  Dlaczego Boże imię jest tak ważne? Dlaczego nie możemy go nadużywać i co to oznacza? Czy jest ono we czci? A może to jedynie czcza mowa? Czym jest pusta mowa i nadaremne wzywanie? Dlaczego TO imię jest ważniejsze od innych religijnych imion, a jednak nie traktowane proporcjonalnie do swej wartości? Dlaczego ludzie boją się bardziej przekląć imię Allaha aniżeli Boga Wszechmogącego? W jakim świetle stawiamy wtedy Boga? Dlaczego używamy imienia Pana jak czarodziejskiego zaklęcia ochronnego? Dlaczego brak u nas wrażliwości na tą kwestię bezczeszczenia? Czym jest bluźnierstwo? Czy różnisz się czymś od pogan?

Jaki stosunek dziś wierzący mają do imienia “Jahwe”? Czy z lekkością w rozmowie rzucasz “Boże drogi”, “Panie mój”, “Boże Święty!” etc.? Dlaczego tak robisz? Czy to jak mówisz o swoim Bogu nie ma dla Ciebie znaczenia? Czy dbasz by otoczenie wokół Ciebie szanowało Twojego Boga? Czy wiesz, że i z tego będziesz rozliczony? Z każdego nieużytecznego słowa, które wyszło z Twoich ust.