Ezechiela 36:21: “Wtedy zatroszczyłem się o święte me imię, które oni, Izraelici, zbezcześcili wśród ludów pogańskich, do których przybyli.“

Co sprawia, że ​​Bóg jest wielki?   Czy to jest Jego wielka moc, fakt, że On jest stwórcą, czy też, że jest wszechmocny?   Pismo wydaje się nauczać, że wielkość Boga tkwi w Jego Świętości. 

To prowadzi do jeszcze większego pytania. Czym jest świętość? Słowo w języku hebrajskim to kodesz . “Słowo to ma korzenie w idei oddzielenia.   Jednak to samo słowo jest używane dla prostytutki kaduszah.   Nie chodzi tu o prostytutkę, jaką znamy dzisiaj.   To odnosi się do świątynnej prostytutki, takiej jak Rachab.   Bogini Aszera lub Anat miała poświęcone prostytutki, które były seksualnym połączeniem z rzekomą boginią.   Stosunki seksualne ze świętą prostytutką uważano za akt oddania czci tej bogini.   Tak właśnie słowo kaduszah wywodzi się z korzenia słowa kodesh, które związane jest ze świątynną prostytutką. Kiedy ktoś wszedł w bliskość z kapłanką bogini jako świętej prostytutki, było to symbolem wejścia w intymność z samą boginią. Wtedy stawał się jednym z tą boginią i otwierał tym samym drzwi do mocy bogini. Ta święta prostytutka miała być trzymana oddzielnie od wszystkich innych, a ty nie zbliżyłeś się do niej (jego) bez odpowiednich protokołów.   Być może pamiętacie opowieść o Rachab, gdzie mężczyźni przyszli do jej drzwi.   Nie weszli do środka, jak można by się tego spodziewać po zwykłej prostytutce dzisiaj.   Okazali jej cały szacunek i uprzejmość.   Kiedy skłamała, uwierzyli jej. Wielu biblijnych uczonych uważa Rahab za kaduszah. Była uważana za świętą, a zatem podlegała pewnym protokołom. Jest to aspekt świętości, który przeoczamy, ale w dużej mierze jest częścią definicji kaduszah, która jest odrębnością podlegającą właściwym protokołom. Kodesh to rzeczownik rodzaju męskiego, który oznacza rzecz świętą, świętość. Jest to podstawowa natura tego, co należy do sfery sacrum, a zatem różni się od powszechnego czy profanum. Obejmowałoby to święte ofiary, naczynia i przedmioty uświęcone jako święte i używane wyłącznie dla Pana, jedzenie, sabat [ Szabat Kodesz ] itd. Słowo to jest również używane w odniesieniu do świętych miejsc. Mając na uwadze, że obecność Boga czyni wszystko świętym, pamiętajmy o płonącym krzaku, świętej górze [ har hakodesh ] i Świętym Świętych [ Kodesh Hakadeshim ]. Kilka innych słów to święta ziemia lub miasto [eretz hakodesh ], święty język [ Lashon Hakodesh ]

Wielkość Boga polega na tym, że On jest godny pewnych protokołów i nie przestrzeganie tych protokołów, profanuje Jego świętość.   Celem tej świętości jest uczynienie z Bożej bliskości czegoś wyjątkowego. Nie możesz wejść w intymność z Bogiem, jeśli nie przestrzegasz pewnych protokołów.  Aby wejść w intymność z Bogiem, musimy także być przygotowani. Przez skończone dzieło Jezusa Chrystusa możemy stać się świętymi przez Niego i wejść w intymność z Bogiem, która jest czymś szczególnym.  Dom Izraela próbował wejść w tę świętość wraz ze swoimi grzechami (bałwochwalstwo, światowość), a Bóg mówi, że próbując to uczynić, profanował jego imię. Więc kiedy Bóg mówi, że nie przywraca Izraela ze względu na Niego, ale ze względu na Swoje święte imię, mówi, że nie przywraca Izraela ze względu na nich, ponieważ oni nie chcą związku z Nim, ale robi to dla dobra Swego “świętego imienia” lub dlatego, że pragnie intymnej relacji z nimi. 

Tak więc, w niedzielę rano, kiedy oddajecie cześć w kościele i macie złe nastawienie w swoim życiu, mylne, światowe podejście do Boga, wtedy profanujecie Bożą świętość. Słowo profanum to kalal, co naprawdę oznacza zanieczyszczenie. Możesz mieć strumień czystej wody. Ale kiedy pozwolisz, aby obca substancja lub zanieczyszczenie dostało się do tego strumienia, staje się zanieczyszczone.   Kiedy profanujemy Święte Imię Boga, dopuszczamy, aby zanieczyszczenia wchodziły w naszą relację z Nim, co odcina wszelkie możliwości intymności z Nim. Nie tylko to, zanieczyszcza innych wokół ciebie. Zarażasz mylnym oddawaniem czci.

Przesłanie Ezechiela odnosi się tak samo do nas dzisiaj.  W rzeczywistości, służba nie powinna rozpoczynać się od perkusji zespołu uwielbiającego, ale na wezwaniu do milczenia dla zboru, aby przygotować się do oddawania czci, do spędzenia czasu w wyznawaniu przed Bogiem, aby pozwolić mu oczyścić się z jakiegokolwiek grzechu, więc kiedy ten bęben uderzy nikt nie zbezcześci świętości Boga, a przywódca (lider) uwielbienia nie będzie musiał naciskać na zbór słowami: “Przychodźcie do kościoła, zacznijcie czcić …” Kiedy krew Jezusa oczyści wasze grzechy, oddawanie czci zadba o siebie.