Wszystko ma swój czas, ale też mówimy, że to co dobre szybko się kończy. Tak jest z odpoczynkiem, wakacjami, weekendem i innymi – szybko mijają i wkraczamy ze smutkiem w rzeczywistość pełną trudności, zmagań oraz służenia. Czas odpoczynku jest ulubionym czasem, bo się ładujemy, relaksujemy, regenerujemy – dosłownie same korzyści dla ciała i duszy. To świadczy też trochę o tym, że lubimy być ciągle w górze, podniesieni. Jednak nasze życie jest pełne gór i dolin. Przyjemnie jest być na górze, na wysokości, ale zawsze musi nastąpić moment zejścia w dół, w dolinę gdzie są inni, Ci, którym będziemy służyć. By to robić musimy być zmotywowani, naładowani, wiedzieć jak to jest być częścią Królestwa Bożego. Bez Jezusa nie damy rady, to dzięki Niemu możemy działać – a bez Niego robimy się zmęczeni i nie nadajemy się do służby. Czas na górze, jest czasem egoistycznym bo myślimy o sobie, o swoim posileniu, i rodzi się pokusa by tam zostać. Jednak to co powinniśmy, to schodzić na dół ze względu na innych.

Jak wygląda Twoje życie w dole? Czy potrafisz prawdziwie służyć w duchu i w prawdzie? Czy kochasz braci? Czy czerpiesz z prawdziwej relacji z Chrystusem? Chcesz służyć Jezusowi czy to Jezus ma służyć Tobie? Czy szanujesz ciało Chrystusa? A może nim pogardzasz i je lekceważysz?