Mówiąc “politeizm” i słysząc “bogowie” automatycznie nasuwa nam się mitologia (na przykład grecka), a najbardziej znane bóstwa to dla wielu Zeus, Atena lub Posejdon. Wcale nie jest tak, że te postaci traktujemy jak naszych bogów, bo każdy z nas może wybrać się na górę Olimp i przekonać się, że nikt tam nie mieszka, tym bardziej nie spożywa nektaru i ambrozji jak nauczają nas na lekcjach języka polskiego. Niemniej jednak, fakt, że w cały ten szereg bóstw nie wierzymy nie oznacza, że nie mamy własnych bóstw, którym stawiamy świątynie, składamy ofiary i oddajemy siebie w poddaństwo. Najbardziej znane to “Pieniądze”, “Sława”, “Władza”, “Materializm”, no i wyniesiony na piedestał przez wiernych “MOJE JA”. To tylko kilka z nich, które hołdujemy we własnym sercu zaraz obok Boga Najwyższego oraz Zazdrosnego.

Dlaczego Bóg zawłaszczył sobie prawo do miłowania TYLKO Jego? Co oznacza I przykazanie? Dlaczego jest ono pierwsze i najważniejsze? Dlaczego jest kluczem do wypełnienia pozostałych przykazań? Dlaczego jest ono korzystne? Czym jest bóg/bóstwo? Dlaczego tworzymy bóstwa? Dlaczego nie potrafimy się skupić na Jedynym Bogu? Co dokładnie oznacza wyrażenie “obok mnie”? Czy niewłaściwa jest uwaga zwrócona choćby w małym stopniu na coś/kogoś innego niż na Pana? Mamy myśleć tylko o naszym Królu? Jakie trudności wynikają z tego Prawa? Co oznacza miłować Pana całym sercem, umysłem, siłą i duszą? Jakie wybory podejmujemy, które pomagają nam być posłusznym temu przykazaniu? Czy w danych sytuacjach wybierasz miłość do Pana czy miłość do siebie? Jakie chrześcijaństwo Ciebie charakteryzuje? Jakie “poziom duchowy” posiadasz? Poziom “przyzwoitości” czy “krzyża”? Co należy czynić by nie upaść, by to Pan był zawsze jedynym bogiem w naszym sercu? Jakie znamy przykłady osób z Biblii, które poszły za innymi bogami i co było tego skutkiem? Dlaczego naszego Boga musimy ciągle wybierać, a inne bożki przychodzą same? Jak z nimi walczyć?