“A oni odchodzili sprzed oblicza Rady Najwyższej, radując się, że zostali uznani za godnych znosić zniewagę dla imienia jego.” Dz.Ap. 5:41

Piotr i inni apostołowie zostali uwięzieni przez Sanhedryn, który był rządzony przez Saduceuszy, którzy nie wierzyli w zmartwychwstanie, niebo lub jakikolwiek inny rodzaj życia po śmierci. Te rzeczy, nauczał Piotr i inni apostołowie.  Spowodowali takie zamieszanie, że zostali wtrąceni do więzienia, ale anioł wypuścił ich, a saduceusze, którzy myśleli, że pozbyli się tych radykałów, usłyszeli, że znów nauczają.   Zostali wprowadzeni i po wielu dyskusjach i słowie Gamaliela, który był wnukiem Hillela Starszego, jednego z najbardziej szanowanych żydowskich nauczycieli tego dnia, zostali biczowani i wypuścili ich z nakazem nie głoszenia o Jezusie. Oczywiście nie wypełnili tego nakazu. To się nazywa być rozpalonym dla Pana.

W naszym tekście apostołowie się radują, dopingują się wzajemnie. Kto czuje się dopingowany, gdy ludzie prześladują cię i biją? Piotr i apostołowie to zrobili. Ludzie pewnie mówili, że są szaleni. Co robisz, gdy ktoś mówi ci coś nieuprzejmego?  Ale jeśli twoje życie jest całkowicie pochłonięte w Jezusie to masz kadada chada. To aramejskie słowa kad chada. Kad jest słowem “podczas,gdy” a chada to słowo oznaczające “radość lub wesołość”. Jest to aramejska odmiana hebrajskiego słowa chadah, która jest naturalną radością. Jest to radość wyrażana, gdy czujesz się w pokoju z całym światem. Naprawdę nie musi być powodu dla chadah, dlatego pisarz wstawił słowo kad. Widzę dwa powody kad. Po pierwsze, widać, że apostołowie byli szczęśliwi nawet wtedy, gdy byli prześladowani i bici. Druga, cóż, sama wymowa słów kad chada jest jak powiedzenie “hip hip hurra”.  Jest to idiom, który jest używany jako wiwat. Nehemiasza 8:10 mówi nam, że chada Pana jest naszą siłą.

                                                                                                                                                                                       pastor Krzysztof Wójcik