Kobieta wylewająca olejek na głowę Pana Jezusa pokazała tym samym wielką miłość jaką Go darzyła. Jest ona odzwierciedleniem osoby gorliwej, żarliwej dla Pana, nie  liczącej kosztów miłowania  Go, nie spoglądającej na innych, jak ją będą postrzegać, nie krępującej się przebywać w Jego obecności. Taka osoba powinna być nam zachętą, a jednak często zachowujemy się tak jak wtedy uczniowie – krytykujemy, negując bliskość tej osoby z Bogiem. Oceniamy ją przez pryzmat własnej pomniejszonej pobożności. Dlaczego wpadamy w pułapkę zachowawczości? Skąd w nas te hamulce? Bo któż z nas może powiedzieć, że jego relacja jest zadowalająca? Dlaczego lubimy stać w miejscu? Skąd ta chrześcijańska stagnacja? Czyż Bóg nie jest kimś nad kim zachwyt nie ustaje? Dlaczego potępiamy cudzą gorliwość zamiast swojej letniości? Czy naprawdę rozumiesz czym jest miłość do Boga i czego ona wymaga?

2 Kor 2:15-16

Zaiste, myśmy wonnością Chrystusową dla Boga wśród tych, którzy są zbawieni i tych, którzy są potępieni;

Dla jednych jest to woń śmierci ku śmierci, dla drugich woń życia ku życiu. A do tego któż jest zdatny?

[ap_hap id=”1″ player_type=”classic white” use_playlist_selector=”0″ active_playlist=”46″ active_item=”0″ default_volume=”0.5″ auto_play=”0″ auto_load=”0″ random_play=”0″ looping_on=”1″ auto_open_playlist=”1″ use_numbers_in_playlist=”1″ sortable_playlist_items=”0″ use_volume_tooltip=”1″ use_seekbar_tooltip=”1″ activate_playlist_scroll=”0″ sound_id=”player1″]