Skoro jest to czas zadumy, rozważmy piękny hymn, który jest w liście do Filipian 2:6-11. Paweł wybrał wyznanie wiary w swoim liście, by pokazać  rozmiar pokory Chrystusa i poświęcenie. Wersety w tym fragmencie są ułożone w kuplety ( dystychy, dwuwiersze o rymach parzystych). Słowa w tym fragmencie mogą być ułożone w chiazm (układ dwóch zdań zestawionych w ten sposób, że kolejność poszczególnych części jednego zdania stanowi odwrócenie kolejności części zdania drugiego, np. Deszcz pada, wieje wiatr.

A — „A wielu pierwszych

B — będzie ostatnimi;

B1 — a ostatni

A1 — będą pierwszymi”, który reprezentuje degradację Chrystusa, Jego zejście, by później przejść w wstąpienie do góry i uwielbienie. Sednem tego chiazmu jest podkreślenie Jego śmierci: “aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej”.

Rozważanie linijka po linijce:

w.6  Który chociaż był w postaci Bożej …

Ten fragment zaczyna się greckim słowem os – kto. Inne fragmenty, które zaczynają się na kto w Nowym Testamencie, to też hymny: Kol. 1:15, 1 Tm.3:16,  Hbr 1:13. “Postać” (morfe) zawiera zarówno wewnętrzną jak i zewnętrzną formę, gdy greckie schema odnosi się tylko do zewnętrznego wyglądu. Morfe opisuje pełnię istoty.

6b … nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu

Jezus, będąc równym Bogu, nie musiał kraść lub trzymać się kurczowo boskości. Byli inni, którzy w swojej pysze chcieli posiąść boskość bezprawnie – z poważnymi konsekwencjami dla nich. Adam i Ewa, Iz.14:12-20, Ezeh.28:1-19. Bóg chce byśmy stali się jak Jezus. To jest dobry cel i pobożny; jednak musimy się wystrzegać grzechu pychy i ignorancji, i nie myśleć o sobie więcej niż jesteśmy. ” Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje” 1P.5:5

w.7 “Lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać (morfe) sługi(doulos) i stał się podobny ludziom”

Słowo ekenosen w w.7 dosłownie znaczy ogołocił lub opróżnił (opustoszył). To słowo doprowadziło do powstania teorii kenosis i jest przedmiotem teologicznych debat. Odnosi się ono do tymczasowego poddania boskości, jej mocy i przywilejów. Jezus żył na ziemi jak człowiek, całkowicie zależny od Ducha Świętego i dlatego jest naszym przykładem, do którego dążymy.

Jezus nie przyszedł , aby rządzić, lecz aby służyć. “… ale ktokolwiek by chciał między wami być wielki, niech będzie sługą waszym.

I ktokolwiek by chciał być między wami pierwszy, niech będzie sługą waszym. Podobnie jak Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służył i oddał życie swoje na okup za wielu.” Mt.20:26-28.  W rzymskim imperium pierwszego wieku słudzy stanowili więcej niż połowę populacji. Jakie to dla nich było ważne, że ich Pan też był sługą.

w.8 …a okazawszy się z postawy człowiekiem uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej

krzyżowanie było wstydliwym, haniebnym sposobem umierania. Rzymianie używali tego sposobu zabijania dla niewolników i obcych, , lecz nie dla swoich obywateli. Żydzi uważali ukrzyżowanie za klątwę, wierzyli, że ofiary ukrzyżowania były odcięte od Boga (Gal. 2:13).To wyznanie wiary opisuje upokorzenie Chrystusa, degradację i wyobcowanie do najniższego możliwego stopnia. Dla Rzymian w Filipii, werset 8 był bardzo znaczącym stwierdzeniem. Dla Rzymian i Greków honor, cześć i duma były cnotami. Wstyd i upokorzenie były widziane jako pogardzaną słabość. Pokora i posłuszeństwo jakiego naucza Nowy Testament, i którego przykładem był Jezus, mogła być kompletnym zaprzeczeniem kulturowych norm dla Chrześcijan w Filipii.  Posłuszeństwo Jezusa oznaczało, że nigdy nie wyszedł po za wolę Boga Ojca. Jezus nigdy nie ułatwiał sobie życia boskimi możliwościami. Jezus pozostał pokorny i posłuszny do śmierci – nawet do śmierci na krzyżu!

w.9 Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię…                                                              Niezwykła demonstracja posłuszeństwa i pokory Jezusa Chrystusa przyniosła nam niesamowitą korzyść. Jezus penetrował głębokości ludzkiego bytu, kiedy zapłacił cenę za nasze grzechy na krzyżu. Wypełnił akt odkupienia przez swoje zmartwychwstanie, był gotowy powrócić do nieba i  zająć swoją pozycję po prawicy Boga Ojca. Poniżony, dosłownie, jest niezwykle wywyższony przez Boga.                          Bóg Ojciec obdarzył Jezusa, które jest ponad wszelkim imieniem. Oznacza to charakter lub pozycję, a nie samo imię. Oznacza, że Jezus jest Bogiem. “Dlatego” na początku wersetu 9 oznacza, że Jezus posiada taki zaszczyt dzięki przykładowi pokory i posłuszeństwa (porównajcie sobie pychę i nieposłuszeństwo Adama i Ewy, i Szatana, którzy chcieli się wybić, a skończyli  męcząc się przy gruncie).

10 Aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią
11 I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.
W pewnym momencie w przyszłości, każda osoba na tej planecie uzna władzę Jezusa Chrystusa. Niektórzy zrobią to niechętnie. Autorytet Jezusa będzie uniwersalny, powszechny, a nawet kosmiczny, z ludźmi, aniołami, zwierzchnościami, mocami itd. Pan i Zbawiciel otrzyma hołd i cześć od wszystkich. Biblia nalega, by oddawać cześć tylko jedynemu Bogu i nikomu innemu. Oddanie czci Jezusowi pokazuje, że Jezus jest Bogiem wraz z Ojcem. Słowo “Pan”, użyte odnośnie Jezusa w Nowym Testamencie, było użyte w greckim Starym Testamencie do imienia Jahwe. Jezus jest Jahwe z Bogiem Ojcem i Duchem Świętym. Trzy osoby to jeden, prawdziwy Bóg.

To wyznanie wiary w Fil. 2:6-11 jest preludium dnia kiedy całe stworzenie rozbrzmi w powszechnej chwale dla Jezusa Chrystusa i każdy wyzna, że Jezus jest Panem. Rozpoznanie panowania Chrystusa wypełnia cel Ojca i przynosi Mu chwałę. „A gdy spojrzałem, usłyszałem głos wielu aniołów wokoło tronu i postaci, i starców, a liczba ich wynosiła krocie tysięcy i tysiące tysięcy; I mówili głosem donośnym: Godzien jest ten Baranek zabity wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo. I słyszałem, jak wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i w morzu, i wszystko, co w nich jest, mówiło: Temu, który siedzi na tronie, i Barankowi, błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków.” Obj. 5:11-13