Reformy religijne

„Nie bój się tych słów, które słyszałeś, a którymi lżyli mnie pachołcy króla asyryjskiego.” 2Krl.19:6

Kiedy północne królestwo miało swoje wzloty i upadki, południowe królestwo toczyło równolegle swe życie, chociaż jego królowie nie byli tak dobrze znani. Po upadku Samarii przez Asyryjczyków w 722 p.n.e., Juda dogorywał przez następne 135 lat (722-587p.n.e). Ten okres miał dwie reformy religijne, w których królowie i prorocy współpracowali. Pierwsza reforma była przeprowadzona przez króla Hiskiasza wraz z pomocą proroków Micheasza i Izajasza. Druga reforma była przeprowadzona przez Jozjasza z pomocą Sofoniasza (dalekiego kuzyna) i młodego proroka Jeremiasza.

To za Hiskiasza słyszymy znane nam słowa:

„Oznajmiono ci, człowiecze, co jest dobre i czego Pan żąda od ciebie: tylko, abyś wypełniał prawo, okazywał miłość bratnią i w pokorze obcował ze swoim Bogiem.” Mich.6:8

Kryzys narodowy pojawił się w 701 p.n.e., kiedy Asyryjczyk Sanheryb otoczył Jerozolimę. Izajasz zachęcał, by się nie poddawać i oblężenie cudownie odeszło. Potem był zły syn Manasses. Po nim był dobry wnuczek Jozjasz, który zainicjował ponownie reformę wraz z doradztwem Jeremiasza.

Niech ta współpraca nas zainspiruje. Król nie prorokował, a prorok nie wdawał się w politykę i rządy. Każdy pozostał przy swoim powołaniu.

Do poczytania: Mich.6:6-8

pastor Krzysztof Wójcik