Przyjacielem można nazwać osobę godną zaufania, pomocną, taką, przy której czujemy się akceptowani i z którą oczywiście mamy głęboką więź.

Bóg zawiera z nami przymierze niezależnie od tego, jacy jesteśmy, jak wychowani, w jakiej kulturze, środowisku, rodzinie, kraju. Jest On ponad tym wszystkim i oferuje nam swoją obecność, bliskość, troskę i pouczenie. Patrzy w przyszłość, jacy możemy być. Chce naszego dobra i zmiany, byśmy robili postępy. Myśli o naszej przyszłości i wieczności. Ma plan dla nas, odnośnie naszego zbawienia i życia z Nim po wsze czasy. Oferuje swoją przyjaźń każdemu człowiekowi. To Jego obietnica. Jednak czy dla wszystkich?

Kogo Jezus nazywa swoim przyjacielem? Kto był przyjacielem Jezusa w Nowym Testamencie? Czy my jesteśmy zobowiązani by coś robić w tej relacji? Dlaczego jest lepszy niż ziemscy przyjaciele? Czy możemy powiedzieć, że jest niezawodny? Czy możemy stracić tą przyjaźń? Możemy zostać odrzuceni? Czy Jezus jest Twoim przyjacielem? A może wrogiem? Jak traktujesz swoich przyjaciół? Jesteś im oddany jak Jezus? Czy służysz i wspierasz ich? Czy starasz się ich zrozumieć i pomagać? Jaki jesteś dla ludzi, których mienisz swoimi przyjaciółmi? Czego Chrystus uczy nas o przyjaźni?