Zagadnienia poruszone w kazaniu:
– zaginione listy do których odwołuje się Paweł
– misyjny nakaz Jezusa, wynikający z Jego mocy
– posłuszeństwo dzieci względem rodziców
– postępowanie rodziców, żon, mężów
– ochrona niewolników
– ile zostało czasu łaski?
– Pozdrowienia
Mk 3, 20-35
Żyjemy kierując się trzema prawami. Jest to prawo gwarancji, bezpieczeństwa oraz społecznej opinii. Są one dla nas ważne bo stanowią o naszym ja w świecie. Wciąż pytamy siebie czy jutro będziemy mieli dalej pracę, która zapewnia nam byt, czy będziemy mieli co jeść a także co na to wszystko co osiągniemy powiedzą ludzie. Jezus lekceważył te prawa, nie były dla niego ważne. Nie były dla niego nawet prawami. Dlaczego? Dlatego, że miał inny cel, i by móc go zrealizować musiał nie patrzeć na ludzi, musiał zrezygnować ze swojego bezpieczeństwa i nie cenił tego co my cenimy. Wiedział co jest najcenniejsze, nie grał ostrożnie, ale konkretnie do celu. Czy faktycznie możemy powiedzieć, że Jezus był szalony? Czy jego czyny były szalone? Dlaczego Jego rodzina uwierzyła w Jego szaleństwo?
Łk 9, 51-62
Trzy ważne zdania, które wypowiedział Jezus do 3 osób, których Jezus nie akceptuje. Czytając Ewangelię koncentrujemy się na tym, że Jezus był albo miłosierny, albo współczujący albo był tym, który czynił cuda. Jednak bardzo ważne jest też, to że był szczery. Jego prawdomówność miała na celu uświadomienie nam, że chrześcijaństwo faktycznie ma dwie strony. I tą, dzięki której otrzymaliśmy wiele wspaniałych obietnic czy korzyści, ale i tę, w której musimy się zastanawiać jakie koszta nas czekają, czy jesteśmy w stanie nosić codziennie krzyż?
Dlaczego Jezus nie udzielił prostej odpowiedzi uczonemu w piśmie, tak aby się nie zraził? Dlaczego nie współczuł osobie, która chciała pochować ojca? Czy nie powinien pochwalić go za to, że czci rodziców zgodnie z przykazaniem? Czy nie było to okrutne? Dlaczego ostatniemu powiedział by nie oglądał się wstecz? Kim były te osoby? Czy mogli to być uczniowie Jezusa?